Məscidi Hüseynov Abduləli tikdirib. Bu məscidin tikilmə tarixi tam dəqiq olmasa da kənd sakini 78 yaşlı İsmayıl kişinin dediklərinə görə, A.Hü­seynov XIX əsrin sonlarında yaşamışdır. Məsciddən təxminən 1928 ildən 1966 ilə qədər məktəb binası kimi istifadə edilib. 1966 ildə məktəb yeni binaya köçürüldükdən sonra həmin bina baxımsız hala düşmüşdür. İsmayıl kişi, so­vet hakimiyyəti illərində məsciddə olan şəriət kitabları ilə bir çox əlyazmaların götürüldüyünü və geri qayta­rılmadığını da qeyd etdi. Bina 1989 ilə qədər bərbad vəziyyətdə qalmışdır. Məscid binası olduğu üçün heç kəs onun bir əşyasına belə toxunmamışdır. 1989-90 illərdə kənd camaatının təşəbbüsü ilə barı və məscidin özülünə toxunmamaq şərtilə bina yenidən əsaslı şəkildə təmir olunmuşdur. Binanın bərpasında kənd sakini A.Əhmədov, İ.Əhmədov, A.Məhərrəmov, A.Salmanov, A.Mustafayev, A.Mirzəliyev və başqaları yaxından iştirak etmiş, maddi və mənəvi dəstəklərini əsirgəməmişlər.

Məscid binasının ümumi sahəsi (18 m x 12 m) 216 kv.m-dir. İbadət zalı 18 m uzunu, 8 m enində 144 kv.m-dir. Bu zalın işıqlı olması üçün binanın q. tərəfdən 2, ön tərəfdən 4 olmaqla 6 pəncərəsi vardır. Bu zala daxil ol­maq üçün 2 giriş qapısı vardır. Qapılar qiblə tərəfdəndir. İlk əvvəllər qapıların biri binanın ş.tərəfində, digəri isə q. tərəfində idi. Məktəb binası olduqdan sonra qapılar qiblə tərəfə keçirilmiş, bu gündə həmin forma­dadır. Məscidin önündə 4 m enində məscid boyu uza­nan 6 dəmir dirək üzərində dayaq tutmuş eyvan vardır. Məscidin barısı çiy kərpicdən hörülmüş, divarının qalın­lığı 60 sm-dir. Tavanı 5 taxta dirək üzərində dayaq tut­muş, dam örtüyü şiferdəndir.

Məscid bu gün kənd camaatı tərəfindən müqəddəs bir abidə kimi qorunub saxlanılır.

Mənbə: İ.Musayev. “Göyçay rayonundaki dini abidələr və tarixi şəxsiyyətlər”, Bakı, İpəkyolu, 2014, s. 45-46