(7.7.1947, Göyçay ş.) – filoloq alim, filologiya e.d. (2012), prof.( 2018).

ADU-nun (indiki BDU) Filologiya fakültəsini “Filoloq. Azərbaycan dili və ədəbiyyatı” ixtisası üzrə bitirib (1970), 1973 ildən ADU-nun “Azərbaycan dilçiliyi“ kafedrasında çalışıb. Həmin il “Müasir Azərbaycan dilində ara söz və ara söz birlikləri” mövzusunda dissertasiya müdafiə edərək filologiya ü.f.d., 2012 ildə “Azərbaycan dilində əvəzliklər” mövzusunda dissertasiya müdafiə edərək filologiya e.d. elmi dərəcəsi, 2015 ildə prof. əvəzi, 2018 ildə isə prof. elmi adı alıb. Şahbazova 2008 ildən Dövlət İmtahan Mərkəzində (keçmiş Tələbə Qəbulu üzrə Dövlət Komissiyası) “Azərbaycan dili və ədəbiyyatı” fənni üzrə ekspert kimi fəaliyyət göstərir. Alim 2015 ildən Ali Attestasiya Komissiyasının filologiya elmləri üzrə ekspertidir. O, 150-dən çox elmi məqalə və 11 kitabın, eləcə də tədris proqramlarının müəllifidir.

oyk., sadə. Azərb. Resp. Göyçay r-nunun Qaraməryəm i.ə.v.-də kənd. Yekəxana gölünün sahilində, Qaraməryəm tirəsinin ətəyindədir. Kəndin adı XIX əsrdə Şamaxı qəz.-da maldarlıqla məşğul olmuş şahsoltanlı nəslinin adı ilə bağlıdır.

Mənbə: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”. II cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s. 205.

oyk., sadə. Azərb. Resp. Göyçay r-nunun eyniadlı i.ə.v.-də kənd. Şirvan düzündədir. Oykonimin Şəhadət şəxs adı ilə bağlılığı güman edilir. Şəhadət eyni zamanda ərəbcə “şahidlik” və ya “şəhidlik” mənasındadır.

Mənbə: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”. II cild, Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s. 210.

oyk., sadə. Azərb. Resp. Göyçay r-nunun Mırtı i.ə.v.-də kənd. Şirvan düzündədir. Keçmiş adı Şəkərarxı olmuşdur. Kənd Göyçay çayından çəkilmiş Şəkərarxın sahilində yerləşdiyinə görə belə adlandırılmışdır. Yaşayış məntəqəsi bu arxı çəkdirən Şəkərbəyin adı ilə Şəkərbəy də adlanır.

Mənbə: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”. II cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s. 211.

Məscidi Hüseynov Abduləli tikdirib. Bu məscidin tikilmə tarixi tam dəqiq olmasa da, kənd sakini İsmayıl kişinin dediklərinə görə, A.Hüseynov XIX əsrin sonlarında yaşamışdır. Məsciddən təxminən 1928 ildən 1966 ilə qədər məktəb binası kimi istifadə edilib. 1966 ildə məktəb yeni binaya köçürüldükdən sonra həmin bina yararsız hala düşüb. Sovet hakimiyyəti illərində məsciddə olan şəriət kitabları və bir çox əlyazmalar götürülərək geri qaytarılmayıb. Bina 1989 ilə qədər bərbad vəziyyətdə qalmışdır. Məscid binası olduğu üçün heç kəs onun bir əşyasına belə toxunmamışdır. 1989-90 illərdə kənd camaatının təşəbbüsü ilə barı və məscidin özülünə toxunmamaq şərti ilə bina yenidən əsaslı şəkildə təmir olunmuşdur. Binanın bərpasında kənd sakini A.Əhmədov, İ.Əhmədov, A.Məhərrəmov, A.Salmanov, A.Mustafayev, A.Mirzəliyev və başqaları yaxından iştirak etmiş, maddi və mənəvi dəstəklərini əsirgəməmişlər.

oyk., düz. Azərb. Resp. Göyçay r-nunun Qızılağac i.ə.v.-də kənd. Şirvan düzündədir. Əsl adı Molla Şəkilidir. Yaşayış məntəqəsini Şəkidən köçüb gələn ailələr salmışlar.

Mənbə: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”. II cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s. 212.

Bu ziyarətgah Göyçay–Müsüslü magistralınm 8-9 km-də yolun sol tərəfində yerləşir. Şərafəddin baba Hacı Xəlil Əfəndinin övladı olmuşdur. Hacı Xəlil Əfəndi XIX əsrin əvvəllərində Göyçay r-nunda dünyaya gəlmişdir. İslam tarixi, ərəb və fars dillərində mükəmməl təhsil alan Hacı Xəlil Əfəndi cavan yaşlarında Ağdaş r-nunun Dəhnə k.-nə müəllim olaraq göndərilmiş və orada bir kasıb ailənin qızı ilə həyat qurmuşdur. Həmin qadından iki övladı – Şərafəddin baba, Sədrəddin baba olmuşdur.

Vəlizadə Şərif Hacı Veysəl oğlu (1881, Göyçay qəz.-nın Mırtı k. – 1966, Bakı ş.) – Qafqaz müsəlmanlarının VIII müftisi.

İlk təhsilini atasından alan Ş.Əfəndi dini elmlərlə bərabər, dünyəvi elmlərin də kamil bilicisi olmuşdur. Əfəndi kimi tanınan Şərif Vəlizadənin maarif sahəsində çox böyük xidmətləri olmuşdur. 1922 ildə bir müddət Göyçay qəz.-nın maarif şöbəsinin müdiri işləmişdir. Öz dininə könüldən bağlı olan Ş.Əfəndi hər zaman çox böyük hadisələrlə üz-üzə qalmışdır. Həyatı faciələrlə dolu olan Şərif Əfəndi bu çətinliklərə sinə gərərərək bütün sınaqlardan hər zaman üzüağ çıxmışdır.

(20.3.1909, Göyçay qəz. Bığır k. – 5.9.1969, Bakı ş.) – alim, tarix e.d. (1965), prof.

Orta məktəbdə təhsilini başa vurduqdan sonra 1924-35 ilədək uzun müddət ərzində maarif sahəsində işləmiş, Azərb.-ın bir çox r-larında (Göyçay, Qonaqkənd, Şuşa) müəllimlik etmişdir. 1931 ildə Ali Pedaqoji İnstitutun Tarix fakültəsinə daxil olmuş, 1935 ildə institutu fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. Tələbəlik illərində fars, ərəb, türk dillərini öyrənmişdir.

(20.1.1938, Bakı ş. – 23.4.2018, Bakı ş.) – filoloq alim, filologiya e.d. (1991).

Əslən göyçaylı olan T.Şərifli görkəmli Azərb. tarixçisi Məmmədəli Şəriflinin qızıdır. ADU-nun Filologiya fakültəsini bitirib (1961). Sonra Azərb. EA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun Ədəbi əlaqələr şöbəsinə baş laborant vəzifəsinə qəbul edilib. Müsabiqə üzrə institutun aspiranturasına daxil olub (1965). 1970 ildə namizədlik, 1991 ildə isə doktorluq dissertasiyası müdafiə edib. T.Şərifli 1968 ildə aspiranturanı bitirdikdən sonra institutun Ədəbi əlaqələr şöbəsinə kiçik elmi işçi vəzifəsinə qəbul edilib. 1978 ildən böyük elmi işçi vəzifəsində çalışıb. Onun Azərbaycan-rus və Azərbaycan-Ukrayna ədəbi əlaqələrinin tədqiqi sahəsində məhsuldar və səmərəli elmi işləri var. O, Azərb.-ın müxtəlif ali məktəblərində (ADU, M.F.Axundov adına Pedaqoji İnstitut, Təfəkkür Universiteti, Avropa Liseyi və s.) filoloji-linqvistik və pedaqoji metodik, həmçinin Azərb. dili, Azərb. ədəbiyyatı, rus dili, rus ədəbiyyatı, Azərbaycan–rus ədəbi əlaqələri və sair fənlərdən mühazirələr oxuyub və dərs deyib. Çoxillik məhsuldar elmi fəaliyyəti nəzərə alınaraq T.Şərifli AMEA-nın 70 illik yubileyi münasibətilə Humanitar Elmlər Bölməsi tərəfindən Fəxri fərmanla təltif olunub. O, ömrünün sonuna qədər AMEA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun Dünya ədəbiyyatı və komparativistika şöbəsində baş elmi işçi vəzifəsində çalışıb.

Mənbə: http://www.anl.az/down/meqale/525/2018/may/593702.htm