(3.2.1967, Göyçay r-nunun Ləkçıplaq k. – 25.4.1994, Beyləqan r-nu) – Birinci Qarabağ müharibəsi şəhidi.

İlk hərbi xidmətini 1985-87 illərdə Rusiyada keçib. Hərbi xidmətdən sonra bir müddət k.-də əmək fəaliyyətilə məşğul olub. Daha sonra erməni faşistlərə qarşı döyüşlərə yollanıb. 1994 ilin aprelində növbəti döyüşlərin birində şəhidlik zirvəsinə ucalıb. O, doğma k.-də torpağa tapşırılıb.

Mənbə: Azərbaycan Respublikası Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidməti Göyçay rayon şöbəsi.

(24.5.1929 – 26.6.2003, Göyçay r-nunun Çərəkə k.) – Rayon xalq deputatları Sovetinin deputatı (1977-78).

İlk təhsilini Çərəkə k. orta məktəbində alıb. 1950 il 6 oktyabr tarixində hərbi xidmətə yollanıb. 1953 ildə hərbi xidmət dövrünü başa vurduqdan sonra Göyçay r-nuna qayıdaraq M.Əzizbəyli adına kolxozda sıravi kolxozçu kimi çalışmağa başlayıb. 1963-68 illər ərzində kolxozda bağ briqadiri işləyib. 1968-74 illərdə su cuvarı, 1974-84 illərdə pambıqçılıq briqadiri, 1984-97 illərdə taxılçılıq briqadiri kimi fəaliyyət göstərib.

(1890, Tekirdağ vil.-nin (Türkiyə) Saray qəs. – 8.8.1984, Göyçay r-nunun Cəyirli k.) – Nuru Paşanın komandanlığı altında Azərb.-na xilaskarlıq missiyası ilə gələn türk əsgəri.

Osman Dədəoğlu erməni daşnakları ilə döyüşdə yaralandığı üçün Azərb.-da qalır. Sonra sərhədlər bağlandığından Türkiyəyə qayıda bilmir. 1922 ildə, yəni sovet hakimiyyəti dövründə Osman Dədəoğlu türk əsgəri olması səbəbindən Sibirə sürgün edilir. 15 il sürgündən sonra yenidən Göyçaya gəlir və 1984 ilə qədər bu r-nda yaşayır. Sürgündən öncə Göyçayın Cəyirli k.-də ailə quran Osman Dədəoğlunun bir oğlu, sürgündən sonra isə iki qızı olub. Osman baba Türkiyədə qalan qohumlarına dəfələrlə məktub yazıb. Amma onun ilk məktubu yalnız 1949 ildə Türkiyənin Tekirdağ vil.-nin Saray qəs.-nə çatır. O, məktubda Sovet İttifaqının tərkibində olan qardaş türk resp.-da – Azərb.-ın Göyçay r-nunun Cəyirli k.-də yaşadığını qeyd edir. 30 ildən sonra Osmanın sağ olmasını bilən qardaşı Hüseyn cavab məktubu yazır. Osman Dədəoğlu qohumları ilə 1975 ilə qədər məktublaşıb. Onun ölümündən sonra Göyçaydan Tekirdağa xeyli məktub yazılsa da, yalnız 20 ildən sonra bu məktubların birinə qardaşı oğlu Səbridən cavab gəlir. Göyçaya gələn Səbri əmisinin qəbrini ziyarət edir. Hazırda Osman Dədəoğlunun ailəsi və qohumları Cəyirli k.-də yaşayırlar.

Mənbə: https://www.facebook.com/Goychaytarixi/

(XVII əsrin ikinci yarısı, Göyçay r-nunun Xəlitli k. – XVIII əsrin birinci yarısı) – bu dövrdə ustadnamələri ilə şeir sənətini zənginləşdirən el şairi.

Atası dəllək olmuşdur. Murad da bu sənəti atası vasitəsilə öyrənmişdir. Ona görə də “Dəllək Murad” demişlər. Bu şəxsin həyatı və yaradıcılığı az öyrənilmiş, təkcə onun Şirvan diyarının Göyçay mahalının Xəlitli k.-də doğulduğu, k.-in bəyi ilə aralarındakı düşmənçilikdən k.-i birdəfəlik tərk etdiyi, Göyçay r-nunun Ləkçıplaq k.-nə köçdüyü məlum olur. Ləkçıplaq k.-də onun adını daşıyan məhəllə də vardır. Dəllək Murad aşıqlıq etməmişdir. Aşıq şeiri üslubunda yüksək sənət nümunələri yaratmışdır. Onun şeirləri daha çox nəsihətamiz səciyyəli olduğu üçün tezliklə yayılmış, aşıq məclislərinə ustadnamə kimi yol tapmışdır. Dastanların əvvəlində ustadnamə kimi onun şeirlərinə daha çox müraciət edilir. Əsasən ustadnamələri qalmış Dəllək Muradın adı bir neçə məhəbbət dastanımızın yazılı variantından oxucuya tanışdır.

(9.11.2001, Göyçay r-nunun Aşağı Qaraməryəm k. – 17.10.2020, Cəbrayıl r-nu) – Vətən müharibəsi şəhidi.

8.1.2020 il tarixdə həqiqi hərbi xidmətə çağırılıb. 2 noyabr 2020 il tarixdə Cəbrayıl r-nu istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olub. Doğulduğu k.-də dəfn edilib. Ölümündən sonra Azərb. Resp. Prezidentinin sərəncamı ilə “Vətən uğrunda” (15.12.2020), “Cəsur döyüşçü” (24.6.2021), “Cəbrayılın azad olunmasına görə” (22.12.2020) və “Qubadlının azad olunmasına görə” (29.12.2020) medalları ilə təltif edilib.

Mənbə: https://memorial.az/az/qehremanlarimiz/247

(1913, Göyçay qəz. – 14.5.1942) – Böyük Vətən müharibəsi iştirakçısı.

Göyçay RHK.-dan оrduya çağırılıb. Sıravi əsgər. 45-ci zərbəçi atıcı briqadasında xidmət edib. Rusiya Federasiyası Leninqrad vilayətinin Zalutski r-nunun Bolşoye Streçho k.-də dəfn olunub.

Mənbə: Azərbaycan Respublikası Xatirə kitabı. 20 cilddə, III cild, Bakı, 2003, s. 86.

(8.12.1964, Göyçay r-nunun Ləkçıplaq k.) – jurnalist, SSRİ Jurnalistlər İttifaqının üzvü (1990). Azərb. Texniki Universitetini bitirib, gənc yaşlarından taleyini nəşriyyatla, mətbuatla bağlayıb. Ali məktəb illərində “Azərbaycan” nəşriyyatında işləyib. Jurnalistika fəaliyyətini “Azərbaycan gəncləri”, “Savalan”, “Mozalan” qəzetlərində davam edib. 1991 ildə SSRİ Jurnalistlər İttifaqı nəzdində açılmış Ümumittifaq Fotojurnalistika fakültəsinin ilk məzunlarından olub. 1992 ildən Azərb. Dövlət Televiziyasında “7…17” musiqili verilişinin yaradıcısı olub. 1995 ilin noyabrında Rusiyanın paytaxtı Moskva ş.-də keçirilən “Uşaq və gənclərin televiziya verilişləri festivalı”nda “7…17” proqramı 1-ci yerə layiq görülüb. Azərb. teleməkanında ilk olaraq həmin gün veriliş bir nömrəli Ostankino kanalında nümayiş etdirilib və hər iki ölkənin mətbuatında geniş işıqlandırılıb. Bir çox bəstəkarlar sənətdə ilk addımlarını məhz bu verilişdə atıblar. D. Quluoğlu müxtəlif vaxtlarda Bakıda qastrol səfərində olmuş məşhur sənətkarlardan müsahibələr alıb.

(1908, Göyçay ş. – ?) – AK(b)P Ağdam r-n Komitəsinin birinci katibi (1938-41), Ali Sovetin deputatı (1938).

Ə.Eminov Göyçay r-nunda bənna ailəsində anadan olub. O, 1922 ildə birinci dərəcəli məktəbi bitirib, 1924 ildə isə Göyçay r-nunda olan ikinci dərəcəli məktəbə daxil olsa da, təhsili yarımçıq qalıb. Ə.Eminov gənc yaşlarında komsomolun üzvü olub, əvvəlcə Azərb. Lenin Kommunist Gənclər İttifaqı Göyçay vilayət komitəsinin təlimatçısı, sonra pioner şöbəsinin müdiri, təbliğat və təşviqat şöbəsinin müdiri vəzifələrində işləyib.

(9.7.1973, Göyçay ş. – 10.11.1992, Ağdərə r-nu) – Birinci Qarabağ müharibəsi şəhidi.

1990 ildə Sankt-Peterburq ş. Quru Qoşunları Hərbi Ali məktəbinə daxil olub, lakin iki ay sonra hərbi məktəbi tərk edərək Bakıya dönüb, burada Rabitə Texnikumuna daxil olub. İkinci kursda oxuyanda hərbi xidmətə çağırılıb. O, Bakıda Daxili Qoşunlar batalyonunda əsgəri borcunu yerinə yetirib. 1992 ilin iyununda könüllü olaraq döyüş bölgəsinə yollanıb. O, Naxçıvanik k. uğrunda döyüşlərdə yaxından iştirak edib. Çıldıranda növbəti əməliyyat zamanı qəhrəmancasına şəhid olub. Göyçay Şəhidlər xiyabanında dəfn olunub.

Mənbə: Azərbaycan Respublikası Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidməti Göyçay rayon şöbəsi.

Şükürova Esmira Seyfəl qızı (2.3.1958, Xaçmaz r-nunun Xudat qəs.) – filoloq alim, AYB-nin (2001) və AJB-nin üzvü (2018), filologiya e.d. (2018).

Quba əsillidir. Atası, Qubanın ən ucqar nöqtələrindən olan Susay-Yuxarı Susay adlı dağ kəndində doğulan Məmmədov Seyfəl Padar oğlu bu kənddə boya-başa çatıb. 1941-45 illər Böyük Vətən müharibəsində iştirak edib. Müharibədən döndükdən sonra, təhsili və işi ilə əlaqədar olaraq öncə Xaçmazda, daha sonra isə Göyçayda yaşayıb, həmin r-nun Qarabaqqal kəndindən olan Minarə xanımla ailə qurub. Göyçayda Qarabaqqal kənd orta məktəbini (1975), 1983 ildə isə Bakı Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsini bitirib. Bir müddət Göyçay r-n Nizami adına narçılıq sovxozunda fəhlə, sonra Azad Komsomol Komitə katibi, daha sonra Bakı Dövlət Universiteti nəşriyyatında redaktor, Ali Diplomatiya Kollecində metodist, “Azərbaycan diplomatiyası” jurnalında baş redaktorun I müavini, “Respublika” qəzetində baş müxbir və humanitar elmlər redaksiyasının müdiri vəzifəsində işləyib… 2002 ildə əsgəri xidmətdə olan oğlu Fuad avtomobil qəzasında həlak olduqdan sonra, dünyası qaralan ana yazılarını “Fuad” təxəllüsü ilə qələmə alır. 1999 il 4 aprel tarixindən isə taleyini AMEA Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutu ilə bağlayıb.